Gala ’68. Wolność to luksus / 2018 r.

Pięćdziesiąta rocznica wydarzeń roku 1968 zasługuje na galę – przygotowaną z rozmachem i pełną przepychu. Rewolucyjne ideały, eksperymentalne gesty, polityczne rebelie nie powinny iść w zapomnienie, należy im się widzialność i rozpoznawalność, celebrycki status i udział w tworzeniu współczesnego spektaklu. Najwyższy czas, żeby zapomniane protagonistki i protagoniści artystycznych i politycznych przełomów sprzed półwiecza otrzymali własną galę, na miarę największych filmowych ceremonii.

Być może spektakl z udziałem idealistek, rewolucjonistek i terrorystek z 1968 roku trwa już od dawna i na przestrzeni lat zamienił się we własne przeciwieństwo. Istnieje prawdopodobieństwo, że przekorne działania francuskich sytuacjonistów, bojkoty filmowców, którzy nie wzięli udziału w Festiwalu w Cannes w 68, studenckie protesty, feministyczne walki i pracownicze inicjatywy wcale nie poszły na marne, ale zostały przejęte i wchłonięte przez inny spektakl – napędzany przez konsumpcję i obietnicę blichtru, przez komodyfikację buntu i chęć odebrania mu wywrotowej mocy. Czy tak zwany duch tamtych czasów może do nas wrócić nie jako zjawa, ale jako widmo? Żeby to sprawdzić, odtworzymy krok po kroku rozdanie najważniejszych nagród filmowych za 1968 rok.