Biedermann i podpalacze / 2010 r.

Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim oraz reżyserię w PWST w Krakowie . W 1982 roku po uzyskaniu dyplomu reżysera rozpoczął współpracę z Państwowym Teatrem Wybrzeże w Gdańsku, gdzie w latach 1991- 94 był także dyrektorem artystycznym. Niektóre jego spektakle w tym teatrze to: Sonata widm Augusta Strindberga, Kordian Juliusza Słowackiego, Pułapka Tadeusza Różewicza, Wiśniowy sad i Trzy siostry Antoniego Czechowa, Wszystko dobre, co się dobrze kończy Williama Szekspira, Kobieta z morza Henryka Ibsena, Biesy Fiodora Dostojewskiego, Arkadia Toma Stopparda czy Kopenhaga Michaela Frayna. W 1984 roku Krzysztof Babicki otrzymał prestiżową Nagrodę im. Konrada Swinarskiego przyznawaną przez miesięcznik „Teatr”, a w 1986 roku Nagrodę im. Stanisława Wyspiańskiego. Spektakle Krzysztofa Babickiego zrealizowane w Teatrze Wybrzeże stały się częstym gościem prestiżowych festiwali i przeglądów zagranicznych . Wśród nich warto wymienić Park Botho Straussa pokazywany w Bremiena 15. Norddeutschen Theatertage w 1987 roku, Wallenstein Fryderyka Schillera podczas Schillertage w Mannheim w 1988 roku obok przedstawienia Don Carlos zrealizowanego z niemieckimi aktorami w National Theater w Mannheim. Caligula Alberta Camusa był pokazywany na festiwalu Asia-Pacifik w Seulu w 1991 roku, a Kobieta z morza Henryka Ibsena na lbsenstage Festival w Oslo w 1992 roku.

Od 1983 do 1991 roku reżyser współpracował z Teatrem Starym w Krakowie, gdzie zrealizował m.in. : Z życia glist Pera Olova Enquista czy Termopile polskie Tadeusza Micińskiego. W 2006 roku rozpoczął współpracę z Teatrem Słowackego w Krakowie, gdzie ponownie wyreżyserował Pułapkę Tadeusza Różewicza, pokazywaną jako spektakl mistrzowski na Festiwalu Sztuki Reżyserskiej w Katowicach w 2007 roku. Kolejna realizacja Pułapki (1999) w Teatrze Nowym w Poznaniu została laureatem konkursu Ministerstwa Kultury i Sztuki na najlepszą inscenizację polskiej sztuki współczesnej. Spektakl Intryga i miłość (1999) w Teatrze Śląskim w Katowicach otrzymał rok później Złotą Maskę za najlepszy spektakl sezonu oraz Złotą Maskę za najlepszą reżyserię. Za Wyzwolenie Stanisława Wyspiańskiego zrealizowane w Teatrze Śląskim w Katowicach otrzymał w 2001 roku wyróżnienie za reżyserię na Festiwalu Klasyka Polska w Opolu. Zrealiziwany w Teatrze Słowackiego w Krakowie Frank V Friedricha Durenmatta został pokazany w 2009 roku na Warszawskich Spotkaniach Teatralnych.

Krzysztof Babicki od 2000 roku jest dyrektorem artystycznym Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, gdzie wyreżyserował m.in. Biesy Fiodora Dostojewskiego, Hamleta Szekspira, Miłość na Krymie Sławomira Mrożka, uznaną przez krytykę teatralną za wydarzenie kulturalne, Rock and Roll Toma Stopparda, Sarmację Pawła Huelle, a ostatnio Noc wielkiego sezonu według Bruno Schulza. Dziady Adama Mickiewicza (2005) zostały nagrodzone w Krakowie na Festiwalu Dramaty Narodów – Polski Dramat Romantyczny. Reżyser zrealizował ponad 20 spektakli dla Teatru Telewizji, inscenizując utwory Pawła Mossakowskiego, Gottholda Lessinga, Ronalda Harwooda czy Gustava Flauberta. Zapraszany był do współpracy z teatrami w Finlandii, RFN, Rosji, Korei Południowej i Holandii. Reżysero­wał prapremierowe wystawienie Białego małżeństwa TadeuszaRóżewicza w Finlandii w 1989 roku. Wystawiony w Holandii spektakl Intryga i miłość w teatrze Toneel Haarlem otrzymał przyznawaną przez publiczność nominację do najlepszego spektaklu sezonu 1995/96 w tym kraju. W 2005 roku na Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu, Krzysztof Babicki otrzymał nagrodę za reżyserię spektaklu Demokracja Michaela Frayna zrealizowanego w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku.